Posts

Showing posts from February, 2021

बोलते मराठी

  प्रिय, ‘माझं तुझ्यावर प्रेम आहे’ असं म्हणताना; तेवढंच एक वाक्य नसतं ते. त्यामागे आणखी अनेक गोष्टी असतात ज्या सांगता किंवा मांडताना शब्द अपुरे पडतात. आज माझंही तसंच होत आहे, मराठी भाषेवरच्या प्रेमाबद्दल काहीही म्हणताना! सहसा जन्मजात मिळालेल्या देणग्यांवर मला फार गर्व नसतो. मात्र ‘लाभले मज भाग्य बोलते मराठी’ असं म्हणताना अभिमानाने ऊर भरून येतो. कारण मला मराठी भाषिक असल्याचा खरोखरीच गर्व आहे. विद्यार्थीदशेपासून शिक्षिकेच्या भूमिकेपर्यंत (दरम्यान कॉर्पोरेट सोडता) सगळा प्रवास मराठी माध्यमातून झाल्याने तसंच मला लाभलेल्या शिक्षिका आणि मित्रमंडळ यांच्यामुळे; शिवाय आईवडिलांकडून वाचनाचा वारसा मिळाल्याने माझी मराठी भाषेवर असलेली पकड जरा बरी झाली. आणि मग मला नादच लागला मराठीचा असं म्हंटलं तरी चालेल. बोलताना एकेका शब्दाचा उच्चार, लय, भाषेचा लहेजा हे सगळं खुळावणारं आणि त्यावर प्रभुत्व मिळालं की भाषा आणि संवाद खुलवणारं! भाषा शिकणं ही सतत चालणारी प्रक्रिया आहे असं मला वाटतं, त्यातून ती मराठी सारखी समृद्ध भाषा असल्यास नक्कीच तेवढा वेळ द्यावा लागणार. मी ‘जास्त’ या शब्दाचा उच्चार कॉलेज ...

मेरे मन को भाया ...

  प्रिय, 'न्यू नॉर्मल' सोबत सुरुवात करताना, वेगवेगळ्या कार्यक्रमांच्या निमित्ताने, वर्षभर भेटीगाठी न झालेल्या अनेक मैत्रिणींना भेटणं झालं आणि सगळ्यांच्या तोंडून एक प्रश्न/ उद्गार/ आश्चर्य व्यक्त करणारं वाक्य ऐकायला मिळालं.... “अय्या, परत कुरळे झाले तुझे केस?!” आणि त्या पाठोपाठ; ‘किती छान दिसत होते smoothening असतानाचे केस’ पासून ‘कुरळेच बरे शोभतात तुझ्या चेहऱ्याला’ पर्यंत अनेक compliments आणि comments! केस म्हणजे बायकांचा weak point नाही का! तर या दोन वर्षात मी माझ्याच केसांवर केलेल्या प्रयोगात; अनेकांची मिश्र मतं जोडल्या गेली. आणि त्यावर उत्तरताना, चायना गेट मधला व्हिलन आणि त्याचा quote करण्याइतका भारी डायलॉग दरवेळी मनात (काही वेळा ओठांवर) यायचा, “मेरे मन को भाया, मैने ... काट के खाया!” यातला टोकाचा भाग सोडला तर आनंदी राहण्याचा मंत्रच जणू! ‘मनाला हवं तसं वागणं’ एकाच वेळी किती सोपं आणि कठीण असू शकतं! बरं हे फक्त बायकांपुरतं नाही हं मर्यादीत. मन मारत जगण्यावर कुणा एका gender ची मक्तेदारी नाही, तशी ती मनासारखं जगण्यावरही नसायला हवी. त्यामुळे हे सगळ्यांना ला...